W "Dragon Ballu" został bardzo wyraźnie przedstawiony problem życia pośmiertnego. Wszystkie istoty posiadają nieśmiertelne dusze, które są esencją świadomości, pamięci i charakteru osoby. W chwili śmierci dusza zostaje oddzielona od ciała i trafia w zaświaty. Bezpośrednio po śmierci odbywa się sąd ostateczny. Sędzią jest Enma Daio, bóg odpowiedzialny prawdopodobnie tylko za pośmiertny los duszy. Wyrok Enmy Daio jest uzależniony od życia człowieka, które jest osądzane jako dobre albo złe. Zgodnie z werdyktem dusza trafia do nieba lub do piekła. Enma Daio jest przedstawiony w "Dragon Ballu" w sposób humorystyczny, jako zapracowany biurokrata, którego wyroki bywają uzależnione od jego personalnych uprzedzeń. Znamiennym jest, że niżsi rangą bogowie także podlegają temu sądowi. Dobre dusze, trafiające do nieba, dostają nowe ciało, będące dokładnym odwzorowaniem ciała materialnego, różniące się jedynie posiadaniem aureoli nad głową. Ciała pośmiertne nie starzeją się i nie męczą. Dusze osądzone jako złe trafiają do piekła i podlegają swoistej resocjalizacji. Trafiają pod opiekę diabłów i przynajmniej niektóre z nich dostają szansę na reinkarnację i nowe życie. Dusze najgorszych złoczyńców są zamykane w specjalnym więzieniu.